The Mavrucan Valley: Documentation of a Byzantine Agricultural Settlement

In the past few decades, settlement analysis became a well-known component of new research approaches to Byzantine Cappadocia. The nature of the existing material evidence indeed requires a perspective focusing on the social environment in which the monuments, along with their adornments, are situated. A particular challenge in doing this is the difficulty of the irregularities of the Cappadocian landscape and the extraordinarily large scale of the sites in general—in other words, the lack of locational precision via an accurate topographical map, which is critical to understanding the spatial relationships of human intervention across the large valleys. Our paper seeks to present preliminary results of exhaustive fieldwork in a remote valley of Cappadocia. The survey shows that previous scholarship focusing separately on the single monuments of the valley lacks crucial data for any sort of detailed analysis to determine the nature of the site. Our intention was therefore to implement, in a harsh and erosive area, an integrated methodology to produce as complete a record as possible of an entire settlement. The only way to do this appears to be through the combination of high-tech and traditional survey methods. As the settlement stretches throughout a large cultivated river valley, aerial documentation and georeferencing were the best choices to make sense of the massive amount of physical evidence for the life of a medieval agrarian and religious community.

The Mavrucan Valley: Documentation of a Byzantine Agricultural Settlement

Yerleşimlerde mekân analizi, son yıllarda Bizans Kapadokyası’na yönelik yeni araştırmaların ayrılmaz bir parçası hâline gelmiştir. Gerçekten de elimizdeki maddi verilerin niteliği, yapıların ve bunları donatan öğelerin bulundukları sosyal çevreye odaklanan bir bakış açısını gerektirmektedir. Ancak Kapadokya peyzajındaki düzensizlikler ve alanların genel olarak olağanüstü ölçekte olması, bir başka deyişle geniş vadilere yayılan insan müdahalesinin mekânsal ilişkilerinin anlaşılmasında kritik olan konumun isabetli bir harita aracılığıyla tam olarak belirlenememesi, bu bakış açısını benimsemeyi zorlaştırmaktadır. Çalışmamız, Kapadokya’nın dışında kalan bir vadide yürütülen kapsamlı saha çalışmasının ön sonuçlarını sunmayı hedefler. Bu yüzey araştırması, vadideki yapıları münferit olarak ele alan daha önceki araştırmaların, alanın niteliğinin tespit edilmesinde önemli bir rol oynayan detaylı analiz verilerinden yoksun olduğunu ortaya koymuştur. Bu nedenle bu zor ve kayalık arazide yerleşmenin tümünü mümkün olduğunca eksiksiz bir şekilde belgeleyebilmek için bütüncül bir metodoloji uygulanması hedeflenmiştir. Yüksek teknoloji ve geleneksel yüzey araştırması yöntemlerinin bir arada kullanılması bunu mümkün kılmanın tek yolu gibi görünmektedir. Yerleşim, toprağı işlenmiş bir akarsu vadisi boyunca uzandığından, tarımla geçinen bir Ortaçağ dini topluluğunun yaşamına ilişkin devasa veri yığınını anlamlandırabilmenin en iyi yolu havadan belgeleme ve coğrafi referanslama yöntemleridir.